„Na południowo zachodniej stronie Kolegium Starowiejskiego, w oddaleniu 4-ech kilometrów, na otoczysku pasma gór pokrytego bujną zielenią jodłowych lasów, błyszczy się w promieniach południowego słońca, jakby jakiś drogi kamień oprawiony w zieloną koronkę drzew, dom biały, dość duży, ozdobiony gankami w stylu szwajcarskim. To Willa Kolegium Starowiejskiego OO Jezuitów. Zanim rozglądniemy się w tym cichym, tak ponętnym ustroniu, musimy przypomnieć sobie jej historię, sięgnąć aż do jej początków.”
– Tak rozpoczyna spisaną przez siebie historię Willi O. Henryk Haduch.
Ważnym elementem krajobrazu starowiejskiego jest „Willa”. W latach 1878-79 O. Gaspar Szczepkowski skupił pola położone ok. 3 kilometrów na zachód od kolegium, między Starą Wsią a Orzechówką. W pobliżu, jak to opisuje O. Karol Antoniewicz wierszem z roku 1841, urządzano majówki kleryków zakonnych. W roku 1880 poświęcono murowany, piętrowy budynek, zwany gasparówką (od imienia O. Szczepkowksiego). Budynek ten obecnie nie istnieje, został rozebrany ze względów technicznych w roku 2001. W tym samym czasie postawiono obok budynki gospodarcze, w których mieszkała część nowicjuszy przeprowadzona z kolegium na Willę po pożarze.
W roku 1889 oddano do użytku nowy, postawiony obok pierwszego, większy budynek, który stoi do dziś. W latach 1903- 05 dobudowano do niego kaplicę. Nowy budynek Willi ma pewne elementy stylu szwajcarskiego, a zdaniem niektórych stanowi unikatowy obiekt z okresu poprzedzającego tzw. styl zakopiański (obecny od roku 1891) i styl dworkowy (obecny od roku 1912), występujące w Polsce w tego rodzaju architekturze.
Willa starowiejska jest otwarta także dla wszelkich grup przyjeżdżających na skupienia lub wypoczynek. Do dyspozycji jest kaplica, dobrze wyposażona kuchnia, pokoje 1, 2, 3, 4, 8 osobowe dla około 90 osób, sala kominkowa, boisko do piłki nożnej i siatkówki.
